عفو و بخشش یکی از آموزه‌های دین است که در جای‌جای زندگی بشر اهمیت فراوان دارد همچنین شاعران و نویسندگان بزرگ این مرز و بوم در اشعار و آثار خود به مسئله عفو و گذشت توجه بسیاری نشان داده و اصطلاحات و مفاهیم مربوط به عفو و گذشت را به کار برده‌اند. مقاله‌ی پیش رو در خصوص « عفو و گذشت » در نگاه حکیم فردوسی، نظامی، سعدی و حافظ نگارش یافته است . که نویسنده با شواهدی زیبا بیان کرده است.
در کشور ما همیشه مهم‌ترین مسائل جامعه و مردم همانند مسائل دینی، عرفانی، تاریخی، اجتماعی و مسائل خردگرایانه در ادبیات جای گرفته و بُعد اخلاقی جای خود را در تمامی قسمت‌های مختلف ادبیات باز کرده است. برای مثال، می‌توان رگه‌هایی از مضامین عفو و گذشت را در ادبیات مشاهده کرد که این خود حاکی از توجه ایرانیان به این مسئلة مهم است. ه خوبی می‌دانیم که همیشه مهم‌ترین مسائل ملل مختلف در ادبیات آن‌ها مطرح می‌شود. ادبیات یکی از جلوه‌های قابل لمس فرهنگ است.
از مشخصات بارز شعر کهن فارسی با همة تنوعی که از لحاظ اندیشه و احساس و مشرب گویندگانش در آن وجود دارد، ارزش‌های اخلاقی و انسانی است که چونان گوهرهای تابناک، جان و دل فضیلت‌جویان هنردوست را تاکنون از فروغ معنوی خود روشنی بخشیده و نوازش کرده و در طول حیات هزارسالة خود راهنمای نسل‌ها و پرورش‌دهندة قرایح و استعدادهایی بسیار بوده است.
